Jeśli jesteś fanem boksu, to prawdopodobnie znasz już różne kategorie wagowe. W London Prize Ring, na przykład, fighterzy rywalizowali w wagach lekkich od 130 do 150 funtów. W 1889 roku ABA wprowadziła kategorię wagową 10 kamieni i 9 funtów, a w 1909 roku NSC zmodyfikowała ją do 9 kamieni i 9 funtów. Pierwszym angielskim mistrzem w tej kategorii wagowej był John Moneghan.
Light-heavyweight
Bokserskie kategorie wagowe lekka i ciężka oparte są na limitach wagowych pięściarzy rywalizujących w tym sporcie. Pierwsza definiowana jest jako ta, która waży 131 funtów lub mniej; druga jako ta, która waży 132 funty lub więcej. Obie kategorie mają różne historie i godne uwagi postacie. W pierwszych latach istnienia sportu, lekkie kategorie wagowe były zdominowane przez fighterów ważących poniżej 160 funtów. Jednak na początku XX wieku ABA i NSC wprowadziły nowe limity wagowe i ustanowiły cięższe klasy.
Od początków boksu, sport ten dodał osiem nowych klas wagowych. Te kategorie wagowe, które zostały rozszerzone z ośmiu oryginalnych podziałów, ograniczają niedopasowanie między zawodnikami i tworzą bezpieczniejsze środowisko dla boksu konkurencyjnego. Dodatkowo, kategorie wagowe zostały rozszerzone, aby umożliwić walkę zawodnikom o różnych rozmiarach i kształtach.
Dywizja wagi muszej jest jedną z najmniejszych kategorii wagowych, ale w ostatnich latach zyskała dużą popularność. Wyłoniła kilku znamienitych mistrzów, takich jak Gerard Penalosa, Juan Francisco Estrada, Carlos De Leon i David Haye. Dywizja wagi muszej powstała dopiero w 1916 roku, ale jest już uznawana przez sport. Odbywają się w niej jedne z najbardziej ekscytujących walk w tym sporcie i konsekwentnie gości kilka najbardziej emocjonujących meczów.
Kategoria wagi lekkiej istnieje od 1738 roku, ale współczesny limit wagowy 135 funtów został przyjęty w 1909 roku. Do najbardziej znanych bokserów wagi lekkiej należą Benny Leonard, Joe Gans, Roberto Duran i Lou Ambers. Dywizja wagi lekkiej również wyprodukowała kilku wspaniałych zawodników, w tym Wasyla Łomaczenkę i Gervontę Davisa.
Middleweight
W boksie zawodowym, dywizja wagi średniej jest kategorią wagową, która wynosi 154 do 160 funtów. Dywizja ma długą historię, sięgającą ery bare-knuckle w latach 40. XIX wieku. Niektórzy z największych zawodników w historii tego sportu walczyli w wadze średniej, w tym Giennadij “Triple G” Gołowkin.
Ten podział jest jedną z najważniejszych kategorii wagowych w boksie. Bokserzy amatorzy muszą ważyć od 154 do 165 funtów, aby walczyć w tej dywizji. Zawodowi bokserzy w tej dywizji wagowej muszą ważyć między 160 a 165 funtów, aby rywalizować. W związku z tym w ciągu roku odbywa się wiele głośnych pojedynków w wadze średniej, w tym pojedynki między mistrzami.
Kategorie wagowe są używane, aby zapewnić, że bokserzy walczą w równych pojedynkach. Zawodnik, który waży więcej niż 200 funtów będzie miał większą siłę uderzenia, podczas gdy ktoś, kto waży mniej niż 140 funtów będzie szybszy i mniej zwinny. Klasy wagowe były pierwotnie podzielone na osiem dywizji, ale teraz jest ich 17. Istnieje również możliwość przejścia w górę lub w dół pomiędzy dywizjami wagowymi.
Ze względu na popularność boksu, stworzono różne kategorie wagowe. Podziały te zostały stworzone, aby wyeliminować niekorzystną sytuację mniejszych bokserów w walce z większymi. Kategorie wagowe zostały stworzone również po to, by walki pomiędzy zawodnikami o podobnym wzroście i wieku były bardziej sprawiedliwe. Z reguły starsi bokserzy są łatwiejsi do przejścia do wyższej kategorii wagowej, ponieważ gęstość kości zwiększa się z wiekiem.
Wielu aspirujących bokserów nie ma pojęcia, do czego dąży, ale jest kilku godnych uwagi zawodników wagi średniej, którzy przez lata walczyli z przeciwnikami wysokiego kalibru. Dobrym przykładem jest Jack Dempsey, który zdobył mistrzostwo świata wagi średniej w 1884 roku. W swojej ostatniej walce pokonał Johnny’ego Wilsona w piętnastu rundach.
Welterweight
Welterweight to najczęściej spotykany podział kategorii wagowej w boksie. Waha się pomiędzy wagą lekką a średnią, a bokserzy w tej dywizji ważą zazwyczaj od 155 do 170 funtów. Historycznie, ta kategoria wagowa była używana tylko w boksie, ale obecnie jest również używana w mieszanych sztukach walki, kickboxingu i innych sportach. Maksymalny limit wagi dla tej dywizji różni się w zależności od sportu, organizacji i płci.
Walka bokserska pomiędzy dwoma zawodnikami wagi półciężkiej może odbywać się w dowolnej wadze lub w tej samej. Ogólnie rzecz biorąc, waga półciężka nie jest uważana za wagę ciężką, ale może walczyć z wagą ciężką. W przeciwieństwie do wagi ciężkiej, waga półciężka może osiągnąć 147 funtów. W swoich walkach mogą używać różnych technik, ale najczęściej skupiają się na boksie.
Jednym z najwybitniejszych pięściarzy w dywizji welterweight jest Errol Spence Jr, który zadebiutował zawodowo w 2017 roku. 30-latek wygrał już osiem ze swoich 13 walk. Obecnie jest notowany na 14. miejscu w rankingu WBC, dziewiątym w rankingu WBO i szóstym w rankingu The Ring. Jest pretendentem do mistrzostwa WBA i wkrótce ma stoczyć walkę o tytuł.
Waga półśrednia, który obronił swój tytuł mistrza świata IBF, nigdy nie przegrał. Jego rekord od czasu przejścia na zawodowstwo wynosi 20-0. Posiada również tytuł mistrzowski w wadze junior średniej. To czyni go jedynym bokserem, który kiedykolwiek zdobył oba tytuły w dwóch dywizjach. Jest dywizja wagi ciężkiej, ale są też dwie dywizje wagi piórkowej.
Najważniejszą walką w dywizji welterweight jest ta pomiędzy Errolem Spence Jr. a Terence Crawfordem. Zwycięzca zdobędzie pasy IBF, WBO i IBF oraz miejsce nr 1 w rankingach wagi welterweight.
Featherweight
W boksie, kategorie wagowe featherweight i super featherweight są używane do opisania fighterów, którzy ważą mniej niż 154 funty. W sporcie istnieje 17 kategorii wagowych, a każda z nich jest sankcjonowana przez jeden z czterech głównych organów sankcjonujących. Każda kategoria wagowa ma swojego tytana, są też drugorzędne pasy i tymczasowi tytani. Walki mistrzowskie są zazwyczaj rozgrywane podczas dwóch ostatnich dni zawodów.
Dywizja wagi piórkowej zmieniała swoją wagę kilka razy na przestrzeni lat, a limit wagowy zmieniał się na przestrzeni lat. Pierwotnie limit wynosił 114 funtów, czyli około 8 kamieni i 11 funtów. W 1889 roku, London Prize Ring Rules uczynił limit wagowy 110 funtów, a w 1890 roku, ABA ustawił go na 120 funtów. Zostało to później zmodyfikowane do 126 funtów przez NSC, które regulowało tę klasę wagową.
Dywizja wagi piórkowej została po raz pierwszy uznana w latach 90-tych XIX wieku, choć pierwsza walka o tytuł wagi piórkowej odbyła się dopiero w 1929 roku. Od tego czasu dywizja piórkowa miała takich mistrzów świata jak Gary Russell Jr, Alexis Arguello i Henry Armstrong. Kolejna kategoria wagi piórkowej została ustanowiona w 1976 roku, zwana juniorską wagą piórkową. W dywizji juniorskiej jest kilku mistrzów wagi piórkowej i mistrzów świata.
Boks ma 17 kategorii wagowych. Limity wagowe są w kilogramach w USA i funtach w Europie. W Wielkiej Brytanii przepisy uznają również dywizje wagi lekkiej i super lekkiej. W 1909 roku National Sporting Club of London ratyfikował limity wagowe.
Waga lekkopółśrednia
Kategorie wagowe lekkopółśrednie w sporcie bokserskim są podzbiorem kategorii wagowych wagi ciężkiej. Kategorie te są mniejsze niż ich cięższe odpowiedniki, a po raz pierwszy zostały stworzone w latach 30. XIX wieku. Podziały te miały na celu wyeliminowanie niekorzystnej sytuacji, w której mniejsi fighterzy musieli zrezygnować z nadmiernej wagi. Niektóre z kategorii wagowych zostały opracowane w Wielkiej Brytanii i Stanach Zjednoczonych, podczas gdy inne pojawiły się w Europie.
Dywizja lekkiej wagi średniej obejmuje bokserów ważących od 69,9 kg do 118 funtów. Do jej mistrzów należą Manny Pacquiao, Wilfred Benitez, Miguel Cotto, Thomas Hearns, Julian Jackson i Roberto Duran. W dywizji tej występują również kobiety-bokserki.
Pierwsza kategoria wagowa lekka w boksie została stworzona w 1838 roku przez dziennikarza i promotora z Chicago. Limit wagowy wynosił początkowo 160 funtów. W 1889 roku National Sporting Club w Londynie uznał kategorię wagową lekką ciężką. Limit wagowy został później zmieniony na 175 funtów. Uznano również kategorię junior lekki ciężki w wadze 168 funtów.
Kategorie wagowe lekka i juniorska w boksie mają bogatą historię. Kilku znamienitych mistrzów rywalizowało w kategoriach wagowych lekkiej i półciężkiej. Niektóre z nich to Wilfred Benitez, Aaron Pryor, Julius Cesar Chavez Jr. i Ricky Hatton. Te podziały wagowe są obecnie uważane za najbardziej ekscytujące w boksie.
Kategoria wagowa wagi średniej w boksie jest historycznie starsza niż dywizja wagi muszej. Pierwszy oficjalny pas mistrzowski wagi średniej otrzymał Tom Chandler w 1867 roku za pokonanie Dooneya Harriesa. Dywizja wagi średniej została później stworzona przez National Sporting Club of England i Amateur Boxing Association. Limit wagowy dla wagi średniej wynosi 105 funtów.
Podobne tematy