Kolarstwo torowe to sport, w którym zawodnicy muszą przestrzegać określonych zasad, aby być bezpiecznym na torze. Niektóre z tych zasad są tak proste, jak zakaz podwójnego przełączania lub mijania tylnego lub przedniego koła pakera. Najważniejszą rzeczą jest trzymanie się od nich z daleka przez cały czas.
Nie wykonuj podwójnego switcha
W kolarstwie torowym ważne jest, aby pozostać ponad linią, jeśli się ścigasz. Dotyczy to zarówno zawodników, którzy są powyżej linii treningowej, jak i tych, którzy są poniżej niej. Ważne jest również, aby kolarze z linii treningowej pozostawali powyżej linii stayerów.
Nie wolno mijać przedniego koła pakera, zanim zjedzie on z trasy
Jest kilka zasad, o których należy pamiętać, gdy ścigasz się w kolarstwie torowym. Po pierwsze, nie wolno wyprzedzać przedniego koła pakera, zanim nie zjedzie on z toru. Ważne jest również, aby przez pierwsze okrążenie pozostać za zawodnikiem. Później możesz zmieniać pozycje, ale nie wolno Ci wyprzedzać przedniego koła pakera zanim zjedzie on z toru.
Tor w kolarstwie torowym jest banalny. W przeciwieństwie do kolarstwa szosowego, rowery torowe mają stałe biegi i nie mają hamulców. W rezultacie, prędkość roweru jest ograniczona przez siłę odśrodkową. Tor ma również duże “pole startowe”, na którym zawodnicy siedzą i rozgrzewają się.
Po pierwszych dwóch okrążeniach kolarstwa torowego następuje derywacja. Pacer to rower z silnikiem, który podąża za kolarzami. Derny ma wyprostowanego kierowcę, który nosi czarny kask. Zawodnicy walczą o pozycję za derny, ale nie mogą go wyprzedzić, dopóki derny nie zjedzie z toru przy prędkości 50 km/h na 2,5 okrążenia przed końcem. Derny to specjalny rodzaj roweru, który został zaprojektowany specjalnie do wyścigów derny. Posiada mały silnik, a kierowca używa pedałów do przyspieszania.
Podczas wyścigów w kolarstwie torowym zasady są jasne. Po pierwsze, kolarze muszą być świadomi swojego otoczenia. Jest obszar “rozgrzewki” i “linia bieguna”. Pacer nie może minąć przedniego koła kolarza, zanim nie zjedzie on z toru. Następnie zawodnicy muszą pozostać w linii, czekając aż inny zawodnik złamie się jako pierwszy. Jeśli inny zawodnik przełamie się pierwszy, nazywa się to sprintem. W końcu zwycięzcą sprintu jest ten, kto pierwszy przekroczy linię mety.
Kolarstwo torowe jest podobne do kolarstwa szosowego, z tym że nie ma biegów ani hamulców. Zawodnicy są pogrupowani w czteroosobowe grupy i muszą jechać razem, dając sobie nawzajem wystarczające schronienie. Pierwsza drużyna, która przekroczy linię mety, wygrywa wyścig na 50 km, a pierwsza drużyna w wyścigu kobiet wygrywa wyścig na 30 km.
Zespół musi pokonać dwa okrążenia toru z rzędu, aby zakwalifikować się do rundy finałowej. Czas, w którym ukończą wyścig, powinien być szybszy niż czas pakera. Są jednak pewne zmiany w zasadach dotyczących kolarstwa torowego. Pierwsze okrążenie jest teraz wyznaczane przez pakera, podczas gdy drugie jest wyznaczane przez motocykl. Pierwsze okrążenie nie jest upośledzone, ale drugie może być.
Kolarstwo torowe jest jedną z najstarszych dyscyplin sportowych na Olimpiadzie. Zostało wprowadzone po raz pierwszy na pierwszych Igrzyskach Olimpijskich w 1896 roku w Atenach, w Grecji. W kolarstwie torowym jest dwanaście zawodów. Tor ma zwykle długość 250 metrów (840 stóp) i ma brzeg o kącie 45 stopni. Tor może być wykonany z drewna, tworzywa sztucznego lub kombinacji obu. Jego powierzchnie są pomalowane na różne kolory.
Nie należy mijać tylnego koła pakera, zanim zjedzie on z toru
W kolarstwie torowym zawodnicy muszą jeździć w wyznaczonej strefie mijania. Ważne jest, aby przestrzegać sygnałów “STICK”. Jeśli nie jesteś pewny jakiegoś sygnału, zawsze powinieneś zapytać o zgodę innych osób na torze, zanim przejedziesz. Ważne jest również, aby nie zahaczać kierownicą o kierownicę innych zawodników. A jeśli uważasz, że mijanie jest niedozwolone, poczekaj, aż wyścig się skończy i inni zawodnicy zakończą okrążenia.
Podczas wyścigu w kolarstwie torowym ważne jest, aby nie mijać tylnego koła pacera. Pacer ma dwa i pół okrążenia do ukończenia i nie wolno go mijać. Sprinterzy używają różnych taktyk i pozycji, aby spróbować uzyskać lepszą pozycję za pakerem.
Innym wyścigiem, w którym rywalizują kolarze, jest sprint drużynowy. Dwie drużyny składające się z czterech kolarzy zaczynają po przeciwnych stronach toru. Każdy członek drużyny na zmianę prowadzi wyścig. Następnie podążają za sobą w formacji. Nie wolno im wyprzedzić tylnego koła zawodnika, zanim nie zjedzie on z toru. Ta strategia nazywa się “slipstreaming” i pozwala zawodnikom zaoszczędzić do 30% energii podczas wyścigu.
Podczas rywalizacji w kolarstwie torowym, ważne jest, aby trzymać się poza linią redsprintera. Jest to najlepsza ścieżka wokół toru. Nie można wyprzedzić kolarza po wewnętrznej, tak jak nie można go wyprzedzić po zewnętrznej.
W kolarstwie torowym ważne jest utrzymanie minimalnej prędkości. Paker będzie wyjeżdżał z toru zanim zdążysz go dogonić. Chociaż w kolarstwie torowym obowiązuje limit czasu, zawodnicy nie powinni jechać szybciej niż pacer. Powinieneś również dać pakerowi czas na zjechanie z toru. Jeśli tego nie zrobisz, możesz zostać zdyskwalifikowany.
Tor w kolarstwie torowym ma specjalny kształt i zawsze jest budowany na specjalnie zaprojektowanym stadionie. Tor musi mieć co najmniej 250 m długości i mieć zakręty pod kątem 45 stopni. Niektóre tory są nawet dwukrotnie dłuższe. Mogą być wykonane z drewna, syntetyków lub kombinacji obu tych materiałów. Wokół toru znajduje się kilka kolorowych pasów, więc ważne jest, aby znać dokładne wymiary swojego toru przed jazdą.
Sprint, zwany również match sprintem, jest klasycznym wyścigiem na krótkim dystansie. Faza kwalifikacyjna wyścigów sprinterskich obejmuje 200-metrową jazdę na czas. Pozwala to na ustalenie pozycji startowej zawodników. Następnie zawodnicy ścigają się ze sobą na torze, jadąc na pełnym gazie do mety. Najszybszy czas jest uznawany za zwycięski.
Kolarstwo torowe wymaga wielu umiejętności psychicznych i fizycznych. Ten sport może onieśmielać, dlatego ważne jest, aby trenować przed startem w zawodach. DLV oferuje w weekendy zajęcia certyfikacyjne dla rowerzystów torowych. Kursy te prowadzone są przez doświadczonych wolontariuszy. Kosztują 60 dolarów i obejmują wypożyczenie roweru.
Podobne tematy